Lara Bongard erfde een 100 jaar oud Shabbat tafelkleed, het enige overgebleven erfstuk uit de verdwenen wereld van haar voorouders, waarmee haar overgrootvader Mordko Bongard in 1911 de rivier van zijn shtetl overstak en nooit meer terugkeerde. Hij verliet zijn familie en gemeenschap om aan de pogroms te ontsnappen die de regio teisterden. Lara begon aan uitgebreid onderzoek naar de verspreide geschiedenis van haar familie in het voormalige Russische Rijk (het huidige Oekraïne). Ze hervond familieleden, verzamelde getuigenissen, foto’s, brieven en archiefmateriaal, bestudeerde Jiddische verhalen, symbolen en mythologieën — om zo haar eigen beeld van het verleden te reconstrueren. Het tafelkleed groeide uit tot een symbool van het leven: het delen van eten met familie door de tijd heen, het verbinden van Oost en West, de generaties en de diversiteit van culturen die ze als familie vertegenwoordigen. Langzaam maar zeker werd ontworteling een draagbaar thuis.
‘The Girl Who Crossed the River with a Tablecloth’ is een veelzijdig werk en een dynamische ruimte van herinnering, waarin fictieve verhalen over het leven van Lara’s voorouders worden geschreven in samenhang met de oude Hebreeuwse maankalender, reisverhalen en herinneringen, foto’s en illustraties. Het project draagt bij aan het creëren van nieuwe verbindende verhalen over de vloeibare betekenis van ‘thuis zijn’ in onze hedendaagse wereld en het herdefiniëren van perspectieven op meervoudige geschiedenissen en identiteit.
Lara Bongard inherited a 100 year old Shabbat tablecloth, the only surviving heirloom from the vanished world of her ancestors, with which her great-grandfather Mordko Bongard crossed the river of his shtetl in 1911 and never returned. He left his family and community, to escape the pogroms that swept the regions. Lara embarked on an extensive research into the scattered history of her family in the previous Russian Empire (present-day Ukraine). She retraced family members, collected testimonies, photographs, letters and archival material, researched Yiddish tales, symbols and mythologies — in order to reconstruct her own image of the past. The tablecloth grew into a symbol of life: sharing food with family across time, connecting East with West, the generations, and diversity of cultures we as a family represent. Gradually, dislocation became a portable home.
‘The Girl Who Crossed the River with a Tablecloth’ is a multidimensional work and dynamic space of memory, in which fictional stories about the lives of her ancestors are written in conjunction with the ancient Hebrew lunar calendar, travel stories and memories, photographs and illustrations. The project contributes to generating new connecting narratives about the fluid meaning of being 'at home' in our contemporary world and reframing perspectives on multiple histories and identity.